مرثیه
کی می تونه جای اسمت ، توی شعر من بشینه
توی این مرثیه امشب جای اسمت نقطه چینه
بی تو از گریه پُرم ، لحظه ها رو می شمارم
آسمون بی تو پُر از فریاده ...
+ نوشته شده در پنجشنبه بیست و نهم شهریور ۱۳۸۶ ساعت 9:19 توسط هستی
|
من جوزا