ثانیه ها و لحظه ها زود می گذره
وب لاگم که حالا همه به هستی دات آی آر می شناسنش ، دو ساله شد.

تولدش مبارک. تولدش مبارک

نمی دونم باید چی بنویسم می دونید که نوشتن زیاد بلد نیستم
واقعاً نمی دونم...
ناراحت نیستم از این گذر لحظه هام.چون علاوه بر این که دوستای بیشتری پیدا کردم ، چیزهای خیلی زیاد تری یاد گرفتم .

به خصوص از عزیزی که صبوری رو یادم داد و از این خردادیه کله خر یه آدم صبور ساخت.

دوسِت دارم دیوونه ، آهسته ، یواشکی....

داخل پرانتز : لطفاً به خودتون نگیرید شما نیستید اصلا تو شما ها نیست.

 دوست دارم وب لاگم صد ساله بشه  چون یه جورایی هم با مخاطبینم که همیشه به نوشتنم جون می دادند هم با خودش حال می کنم.

داخل ِ داخل پرانتز: لطفاً کادوها با هماهنگی قبلی ارسال شود.